تکامل حقوق بنیادی در افغانستان: -1924 2004

افغانستان، از سال 1924 تا سال 2004، شش قانون اساسی را تجربه کرده است که هر یک به درجات مختلفی از حقوق بنیادی حمایت کرده اند. قوانین اساسی 1931 و 1964، نقاط عطفی در زمینه شامل کردن حقوق بنیادی در نظام حقوقی کشور به شمار می روند. با این وجود، طبقه سیاسی قدرتمند هرگز از این دستاوردهای ترقی خواهانه پشتیبانی نکرده است. برعکس، تلاش های اصلاح طلبانه از بالا به پایین بوده اند و آنها را فرمانروایان لیبرال مهندسی کرده اند. بنابراین، در مورد قوانین اساسی 1931 و 1964، دستاوردهای ترقی خواهانه توسط همان مردمی شکست داده شدند که قرار بود از این دستاوردها بهره مند شوند. قانون اساسی 2004 که به همین شکل زاده ی یک روند بالا به پایین و به رهبری نخبگان است، نقطه عطفی در تاریخ حقوقی افغانستان است و یکی از مترقی ترین قوانین اساسی در جهان اسلام محسوب می شود. این قانون اساسی نه تنها حامی حقوق مدنی و سیاسی است، بلکه از حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز بر طبق معاهدات بین المللی حقوق بشری پشتیبانی می کند. در طی دهه گذشته، برخی از ابهامات متنی مانند قابلیت اجرای حقوق اسلامی یا موانع مربوط به چالش های توسعه ای و امنیتی بر اجرای حقوق اساسی در کشور تاثیر گذاشته است. با این حال، با وجود این چالش ها، قانون اساسی 2004 بیش از یک دهه دوام آورده است و به دستاوردهای مهمی در عرصه حمایت از حقوق بنیادی در افغانستان نایل آمده است.