03 مه تفکیک قوا در افغانستان: نظریه و عمل
Posted at 11:45h
in دسته‌بندی نشده
Back نکات برجسته
| نویسندگان | ارونی جیا کودی |
|---|---|
| نوع نشریه | پالیسی نامه |
| موضوع | قانون اساسی |
| زبان | دری |
| تاریخ نشر | می 03, 2015 |
| مجموع صفحات | ۴ |
| قابل دسترسی در | English | پشتو | دری |
| تشریح |
بنابر دلایل تاریخی و عملی، نویسندگان قانون اساسی سال 2004 زمینه را برای بوجود آمدن یک قوه اجرایی قوی مساعد کردند. نه تنها قدرت در پایتخت کشور متمرکز شد، بلکه اختیارات گسترده ای به قوه اجرایی به منظور به کار انداختن مجموعه دولت واگذار گردید. قوه اجرایی دارای صلاحیت های عمده ای در عرصه قانون گذاری و تصمیم گیری راجع به تعیینات در قوه قضایی می باشد. این امر به طور قابل ملاحظه ای تفکیک و توازن قوا را در میان قوای سه گانه دولت متاثر کرده است. در نتیجه، زیاده رویی قوه اجرایی یکی از بزرگترین چالش ها در برابر اجرای قانون اساسی در افغانستان طی دهه گذشته بوده است. موارد نگران کننده ای نظیر استفاده از فرمان های تقنینی براساس ماده 79 و ناکامی در رعایت طرزالعمل های مندرج در قانون اساسی در رابطه به تعیین مقامات بلندپایه قوه قضایی بروز کرده است. |