همبستگی، توانایی و استواری: مشارکت سیاسی زنان در افغانستان

در افغانستان، تصمیم گیری در اختیار مردان است؛ زنان معمولاً از فرایندهای تصمیم گیری غایب اند. این روایت از حوزه عمومی که به وفور شنیده و حس می شود، در داستا نهایی بازتاب می یابد که می گوید زنان از جلسات پالیسی سازی حذف می شوند، به عنوان ابزار تبلیغاتی دیده می شوند، در محل کار آزار و اذیت می شوند، به آنها گفته می شود به چه کسی رأی بدهند، و از نشست های خانگی که در آن مسایل مهم فامیلی بحث می شود، کنار گذاشته می شوند. با این حال، این تنها بخشی از تصویر است. زنان افغان هر روز در خانه و محل کار با این موانع مواجه اند و با ایجاد و اتکا بر مجموعه ای از استراتژی ها - اهرم های پیچیده به هدف نفوذ بر فضای عمومی، با آنها برخورد می کنند. این مقاله به دنبال درک دقیق از چگونگی انجام این کار است و اینکه چه ابزارهایی در ترویج مشارکت و نفوذ حقیقی زنان، به خصوص در زمینه های پالیسی سازی و خدمات رسانی، مؤثر است.