سیستم صحی افغانستان از سال 2001 بدین سو: شرایط بهبود یافته، چشم انداز نسبتا خوش آیند

پنج سال قبل، دقیقاً در دوره پس از جنگ، ارائه خدمات صحی در وضعیتی رقتبار قرار داشت. بر اساس اطلاعات اندکی که در دست است، وضعیت آن زمان به نظر آشفته میرسد. ظرفیت در هر دو بخش خصوصی و عامه، کاملاً محدود بود و چشم اندازی مشخص برای آینده وجود نداشت. گزارش نتایج واحد تحقیق و ارزیابی افغانستان که در جولای سال ۲۰۰۲ انتشار یافت، تفاوتهای فراوان در دسترسی به خدمات در سرتاسر کشور را ذکر کرد و توجهات را به کمبود شدید کارمندان صحی و زیربنای فوق العاده کم و حتی عدم وجود زیربنا جلب کرد. هر کجا هم که خدماتی ارائه میشد، سطح کیفیت آن به طرز چشمگیری متفاوت بود و هیچ گونه چارچوب سیاستگذاری برای عملکرد سازمانهای غیردولتی وجود نداشت. در عوض، مراقبت صحی بر یک مبنای پروژه ای و توسط بسیاری از ارائه کنندگان خدمات که ناهمگون و نسبتاً ناهماهنگ بودند، صورت میگرفت.